ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΡΘΕΙ… ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ!!!
Ξανθούλικο , με ροδαλά μαγουλάκια, τρυφερό δερματάκι που μοσχοβόλαγε ζωή και με ένα γέλιο κρυστάλλινο και πηγαίο που όσοι το άκουγαν ένιωθαν μια απροσδιόριστη ,αρχέγονη ευτυχία.
Χωρίς αμφιβολία ,το γέλιο του ήταν αυτό που άκουγε η Περσεφόνη και λαχταρούσε να βρεθεί κοντά στη μάνα της…Και τότε η Δήμητρα άρχιζε τον τρελό χορό της ,μη μπορώντας να κρύψει τη χαρά της κι ό,τι άγγιζε ,το γέμιζε με ζωή κι όλα γύρω έμοιαζαν του Απρίλη…Όλα ξαναγεννιόταν, μοσχοβολούσε όλη η φύση και σε κάθε ζωντανή ύπαρξη ξυπνούσε εκείνη η υπέροχη δύναμη της δημιουργίας…ο Έρως!!!
Τόση ευδαιμονία, τόση αρμονία…Κάποιοι έσκασαν από τη ζήλια τους , μη μπορώντας να αντέξουν την Αλήθεια της Δημιουργίας.
Έστησαν πλεκτάνη εναντίον του Απρίλη και τον καταράστηκαν, γεμάτοι μίσος ,από την πρώτη του μέρα να ζει μέσα στα ψέματα…
Απ΄όλα τα δημιουργήματα , μόνο ο άνθρωπος ξεγελάστηκε και πιάστηκε στα δίχτυα αυτής της κατάρας…Ψέματα να λέτε κάθε πρώτη του Απρίλη…και τα ψέματα της πρωταπριλιάς καθιερώθηκαν, λες και η αλήθεια είναι τόσο καταπιεστική που πρέπει να εκτονώνεται έστω και για μια μέρα το χρόνο. Μα πώς αλλιώς θα καταγραφόταν ασυνείδητα στον ανθρώπινο εγκέφαλο το ψέμα, με μια μορφή αστείου και πλάκας, να το λένε και να γελάνε και να νιώθουν ένα είδος “ελευθερίας”, πως αυτή τη μέρα απαλλάσσονται από τα δεσμά της Αλήθειας και χαίρονται το ψέμα…
Κάπως έτσι φαντάζουν αθώα τα ψεματάκια, μα αυτό που κρύβεται είναι πιο βαθύ και πιο σκοτεινό και περνάει από τους γονείς στα παιδιά και από τους δασκάλους στους μαθητές σαν πρωταπριλιάτικο αστείο…
Μα η Αλήθεια είναι Συμπαντική Αξία και γεννήθηκε στην ίδια μήτρα του Σείριου ,όπου γεννήθηκε κι όλη η ζωή…πως να κοροϊδέψεις και να ξεγελάσεις μια τέτοια Συμπαντική Αξία όπως η Αλήθεια? Πώς να την αμαυρώσεις και να την υποβιβάσεις, να την εξευτελίσεις και να χάσει την αξία της ως Αξία, αφήνοντας το ψέμα να κυριαρχήσει ως άρχοντας του αστείου για μία και μόνη μέρα?
Και σιγά σιγά το ασυνείδητο έγινε συνειδητό κι έμαθε η ανθρωπότητα , εκπαιδεύτηκε να ζει στο ψέμα όλες τις μέρες του χρόνου…Μικρά ,αθώα ψεματάκια ,να μην πληγώσουμε τον άλλον, ψέματα από ευγένεια και καλοσύνη, ψέματα από φόβο, ψέματα για το συμφέρον, ψέματα από πονηριά και μοχθηρία, ψέματα για να καλύψουμε πράξεις που δεν μπορούμε να βγάλουμε στη δημοσιότητα….ψέματα…ψέματα ..ψέματα γιατί δεν αντέχουμε πια το φως της Αλήθειας. Γιατί μας πέρασαν ασυνείδητα πως η Αλήθεια καταπιέζει, είναι δυνάστης και πως το φως της τυφλώνει ,μη γυρίσεις και το κοιτάξεις…
Μα οι κατάρες δεν κρατούν αιώνια και τα μάγια λύνονται…και τώρα είναι καιρός να λάμψει η Αλήθεια…κι ο Απρίλης να μην είναι ο μήνας της κοροϊδίας αλλά ο μήνας της Αρχής της Δημιουργίας, ο ίδιος ο Έρωτας , η ίδια η Αλήθεια που θα εξαγνίσει και θα καθαρίσει ό,τι αποστατικό και ψεύτικο, ανυψώνοντας όλη τη Δημιουργία στη θέση που της ανήκει…ψηλά …πολύ ψηλά!!!!
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
